Peru met gezelschap!
Hallo trouwe lezers!
Morgenochtend vertrekken pap en ik vroeg naar Punu, een grensstadje in Peru om dan via het Titicacameer naar Bolivia te varen. Pap is hier bijna twee weken, heeft het volgens mij best naar zijn zin. De zinnen veranderen zelfs af en toe van: Dit herken ik, want in Turkije, naar: Dit is heerlijk, ik heb nog nooit zoiets gegeten. Ik kan niks vergelijken, het is als appels en peren vergelijken, geweldig!
Toen pa aankwam in Lima heb ik hem opgehaald van het vliegveld. Hier ging het een en ander aan vooraf... Waaronder 12 uur stilstaan naast een afgrond omdat door de regen de halve berg naar beneden was gekomen. Graafmachine gearriveerd, kapot. 8 uur wachten tot het licht werd, volgende kapot..etc. Als iemand het echt wil weten, na het carnaval was dit mijn route: Olinda- Recife (in een taxi al zingend met de chauffeur) vervolgens via Recife met de bus naar Salvador (met de taxi naar een kennis) diezelfde nacht als een dwaas rennend voor een taxi naar het vliegveld van Salvador want ik had me verslapen.. Toen dus 2 vluchten: Salvador- Brasilia- Brasilia- Rio Branco. Rio Branco is een jungledorp. Na 3 overstappen, een gare nacht in een ranzig hotel de bus naar Cusco (en een veerboot en een tuktuk) toen dus de bus naar Cusco die 12 uur stilstond. pffff en toen een vlucht naar Lima. In Lima een hotel zoeken en met een minibusje naar het hostel. Toen door de stad gelopen en terug naar het vliegveld mijn vader halen en net doen alsof er niks aan de hand was haha.
Mijn vader en ik hebben de eerste nacht gespendeerd in een leuk familiehostel, van alle gemakken voorzien. Beide kapot moe en niet voorbereid op het aankomende feestje: een babyshower. Hoe erg kan zoiets nou zijn dacht ik, afgezien van de baby. Nou dat vieren ze hier met uiteraard veel eten en drinken, maar ook keiharde muziek, een dj, karaoke, prijsuiteikingen, speciale cupcakes van de beste bakker etc. Ik had een nachtmerrie over een opkomende tsjunami en ineens stond er een meisje in de kamer midden in de nacht. Toen ben ik maar naar beneden gegaan en heb de halve nacht film gekeken met de hostel eigenaar en de staff. De dag erna zijn mijn vader en ik naar de st Franciscokerk geweest: gaap. Pa vond het mooi. Naar een uitzichtpunt, markt, chinatown en nog wat dingen. Dezelfde nacht doorgebracht in het familiehostel wat aanzienlijk rustiger was, want het was maandag en dan moeten de mensen uitrusten van zondag.. Sochtends uitgecheckt en onderweg naar de volgende bestemming: Ica, zo`n 4 uur met de bus van Lima. Vandaaruit zijn we direct doorgegaan naar Huacachina en voordat pap het wist waren we in een hostel met zwembad en dubbele bedden ingecheckt en zaten we in een buggy om door de duinen heen te racen. Ook moest hij natuurlijk zandsurfen. Voordat hij wist wat er gebeurde scheurde we met een onverantwoorde snelheid door de duinen. Soms had je dan zand in je ogen en werd je god zijdank tegen gehouden door een riem, terwijl de inhoud van je maag denkbeeldig uit het raam vloog. Op een board met kaarsvet van de duinen afgaan is tof, omhoog lopen terug naar de buggy minder. Savonds in coma gestort. De volgende ochtend vroeg uit de veren om naar Islas Bailastas te gaan, naar Paracas. Een eilandje ongeveer 2 uur van Ica vandaan. Hier hebben we zeeleeuwen, dolfijnen, pinguins en allerlei andere soorten dieren gezien. Naast de boot liet een zeeleeuw zien hoe ze haar jong liet zwemmen: fantastisch! Dezelfde middag weer in de bus onderweg naar Nasca. Hier zouden we met een mini vliegtuigje over de woestijn vliegen om de bekende nascalijnen te zien. Alleen het ging niet door. Volgende de agency was het weer erg slecht. Ik keek omhoog naar een strakblauwe lucht en vroeg mijn geld terug. Achteraf hoorde we dat ze te weinig bezine hebben ingekocht en de vluchten voor absurd hoge prijzen willen verkopen. Dus voor niks weer terug in de bus. Lekker gegeten en van de oase genoten. De dag erna gelummeld bij het zwembad en savonds met de bus naar Lima, waar we in een ranzige en onveilige buurt hebben overnacht. Dit omdat het 5 minuten van het vliegveld vandaan waren en we op de gok een van de (enige) vluchten naar Cusco wilden bemachtigen. Pa kreeg een spoedcursus aanpassen in Peru, maar liet zich niet kennen.
Aangekomen in Cusco een fantastisch hostel vlak bij het centrale plein geregeld. In cusco een paar dagen doorgebracht en alle attracties bekeken. Het viel mij op dat alles duurder was geworden. Nu moest je zelfs entree betalen voor een kerk! en veel ook nog. Verder een vriend van me opgezocht die ik 4 jaar geleden heb leren kennen. De hoogte en de altitude, weinig zuurstof in de lucht zorgde soms voor wat luchthappen en hoofdpijn, maar het kwam goed. Lekker gegeten typisch peruaanse dingen. Pap vond bijna alles lekker, behalve inca cola. Cavia wil hij niet proberen. We zijn omhoog gelopen en hebben cusco in het donker gezien, verlicht door duizende lichtjes zag je het dal liggen. Uiteraard zijn we naar Machupicchu gegaan. Schitterend. Telkens mazzel met het weer. Inmiddels zitten we nu in Arequipa en zijn we gisteren naar thermale baden geweest. Zwemmen in de buitenlucht met uitzicht op de bergen in 38 graden (het water dan, buiten was het koud en het regende, wat het effect alleen maar beter maakte). Vandaag zijn we naar de Colca canyon geweest en allerlei dorpjes in de colca vallei, waaronder Chivay, waar we getuige waren van hardhandige inca humor. Zo hebben ze dansen waar ze spelen dat ze malaria hebben, ze op de grond gaan liggen en elkaar slaan met een touw. Elkaar optillen en zolang draaien dat degene die weer neergezet wordt bijna omvalt.- De colca canyon was fantastisch. Na een half uur wachten zagen we van zeer dichtbij condors vliegen, zelfs over ons hoofd!
Sommige dingen zijn inmiddels voor ons vanzelfsprekend maar zal voor jullie misschien gek in de oren klinken, zoals: overstekende lama´s, kudde wilde schapen met een herder naast de bus, kleingeld terugkrijgen in de vorm van snoepjes, bij gebrek aan kleingeld, overal rijst bij eten, zelfs als toetje en in je soep, constant worden aangesproken met amiga. Goh wat heb ik toch veel vrienden.
Weet even niet meer wat te schrijven alleen wat de plannen voor de volgende weken zijn. Voor mijn vader en ik is het plan aankomende week, anderhalve week in Bolivia te vertoeven. Eerst naar het titicacameer en het isla del sol, dan naar copacabana en La Paz. Daar downhillmountainbiken. Dan naar de salar de Uyuni, de grootste zoutvlakte ter wereld. Dan gaat pa terug, via La Paz en Lima naar Nederland en ga ik richting Argentinie voor god weet hoelang.
Toedeloe! Pa en saar
tjee zeg wat een avonturen allemaal!!!
het lijkt me daar echt prachtig en de mooi om te beschrijven. bril je komt toch wel terug en gaat met ons mee naar turkije he? het lijkt dat je een nieuwe favoriete vakantie plek hebt gevonden...
pie volgens mij kun jij hier nooit meer aarden want alles vergeleken met daar is saai. ik bedoel hoeveel avonturen kan iemand meemaken..
de tegenstellingen lijken me af en toe wel erg groot,van heel arm en gevaarlijk naar rijk en super luxe. zijn jullie ook nog naar het weeshuis geweest?
downhill biken, is dat die plek waar al die kruisjes langs de afrond staan? uhm daar zal ik dan maar niks over tegen amy zeggen.volgens mij vliegt jullie tijd voorbij en zal het voor jou ook best weer jammer zijn als bril straks weer naar huis gaat. en ik denk dat het voor bril ook wel weer aanpassen is. weer een pak aan en braaf op kantoor gaan zitten. maar ja that's life.
maar eerst nog lekker genieten en veel leuke dingen meemaken.
dikke kus van amy en mij
Zo te lezen maakt Jan de reis van z'n leven ! Heel leuk dat jullie dit samen kunnen delen, dat kunnen ze jullie niet meer afpakken. Straks wil Jan ook niet meer terug. Geniet nog van de vele indrukken! Teveel om direk te verwerken. De foto's zien we wel als Jan terug is. Groeten van Jan en Lily vanuit Las Vegas. Overigens een crazy world naar ook wel weer leuk.
groetjes
Jan en Lily
alles gelezen en fijn dat alles goed gaat
groet oma
nou nou jullie maken wat mee,mooi hoor.
geniet er van ,voor dat het weet is het voorbij.
jan heb je mijn bericht nog ontvangen vorige week.
groetjes Arie
Turbulent leven; wat veel en indrukwekkend allemaal.
En wat goed, dat jullie die verslagen maken, al kost dat tijd en al werken de pc's niet altijd lekker.
Wij verheugen ons al op jullie gezamenlijke verhalen, zoals: weet je nog, Saar ... enz.
Veel plezier samen.
We mailen gauw.
Dikke knuffel,
Frits en Hansje.
hopelijk bevalt het downhill biken beter dan bolivia stad.wel van te voren de remmen goed controleren he!!!
Dank voor jullie lieve reacties.
Jan en Lily, crazy world, ik kan me dat helemaal voorstellen. Grote steden heb ik ook niks mee.
Arie, nee, geen bericht ontvangen. Maar, stuur het anders nog een keer naar [email protected]
Gisteren zijn we in La Paz aangekomen. Gisteravond alleen maar hostel opgezocht en gaan slapen. Hadden er weer een flinke busrit opzitten.
Vandaag heeft Sarah eerst alles geregeld. Mijn busticket van La Paz naar Lima. Vanuit Lima vlieg ik de 4e april terug. Ik kom dan ´s'middags aan op Schiphol. Daarna heeft ze tickets geregeld naar Uyuni, waar we een trip van drie dagen gaan maken. En voor morgen, wanneer jullie dit lezen, dus voor vandaag, heeft ze kaartjes gekocht voor ¨de meest gevaarlijke fietstocht ter wereld¨. Dat is een mountainbiketocht van zo´n vijf en een half uur, downhil. We hadden de keuze uit drie soorten fietsen, maar als ervaren fietser weet ik welke fiets voor dit werk het best is. Noemen ze hier de iron horse. Supergeveerd, voor, achter en het frame op zich ook, én voor en achter hydrolische remmen. Geen blokjes, heb je niks an met dit soort afdalingen.
We komen morgen om zeven uur terug, dan gauw spullen bij elkaar zoeken omdat de bus naar Uyuni om negen uur ´s'avonds vertrekt. Tja, het is niet echt vakantie houden. Zal blij zijn wanneer ik weer aan het werk mag.
Nou, dat was het wee ff voor dit moment. We blijven jullie op de hoogte houden.
Hartelijke groeten van Sarah en Jan
volgens mij zijn jullie stiekem blij met al die busritten van tig uur want dan kunnen jullie even in slaap storten en bij de aangekomen bestemming zijn jullie dan weer enigsinds opgeladen...
ik ga nu mijn batterij even opladen zzzzz
en doe voorzichtig tijdens die toch!
laat na afloop even wat horen!
Uyuni overleefd, ook de deathroad. nu even een kort bericht want we zijn kapot. later uitleg over de busrit die niet zorgt voor een uitgerust gevoel hahaha. liefs Bril en saar
over die toch vermeldde. Blij, dat jullie het overleefd hebben. Saar, je zult je gezellige maatje wel missen.
Wat durft die man veel, hè? We mailen gauw. Jan goede reis naar Holland en Sarah jij naar Argentinië. Groeten
van Arienne en Monique!!! Veel liefs, Frits en Hansje.
Onze drie weken zitten er weer op. Tijd vloog. Zit nu in internetcafe op station van La Paz. Goeie reis gehad, ga zo inchecken voor deel 2. Vond het best lastig voor nu afscheid van je te moeten nemen. Maar ik ben er van overtuigd dat jij je wel redt. Geniet van het vervolg van je reis, ik ga je volgen via deze site en uiteraard via de telefoon.
Voor wie deze site nog meer leest, tja, voor mij zit het er weer op. Nog twee dagen en ik ben weer thuis. Ik ga om 08.00 uur de bus in die mij naar Lima brengt. Daar ben ik over 24 uur. Dan, om lokale tijd 20.15, vertrekt mijn vliegtuig naar Amsterdam. Rond 15.39 kom ik daar dinsdag aan.
Bril
hij belde net om door te geven dat hij eindeeeeelijk in lima is.de rit duurde langer dan de verwachtte 24 uur.hij ging nu even douchen en wat eten.plaatselijke tijd daar 15.00 en om 20.00 vertrekt zijn vlucht naar amsterdam.
zodra we wat weten over zijn aankomst laten we je het weten ok!
en ook als we wat meer weten over oma. ze wordt om 10.30 geholpen.
laat het je weten!
xl
Maar, genoeg gezeurd. Sarah, hoop dat je in Tupiza inderdaad nu eens ff lekker kunt paardrijden. En je ziet, ik loop, net zo min als jij, in 7 sloten tegelijk. Blijf Lima een ... stad vinden. Geniet van je tijdelijke vrijheid en hou ons op de hoogte van jouw wetenswaardigheden. Die van jou lezen we graag via je reislogger. En weet dat ik, net als ik dat van mamma en Laura doe, van je hou. En wees gerust, ik weet dat het wederzijds is. Dat heb je mij de afgelopen tijd duidelijk laten zien. Hou van je, en als vader mag ik het zeggen: `doe voorzichtig`.
Voor Nelly en Laura,
Zal blij zijn wanneer ik jullie weer in mijn armen kan sluiten. Zelfs jullie mis ik, zeker na drie weken. Ook al weet ik dat vanaf morgen Amy weer over alles en nog wat loop te bazelen. `K zal het op de koop toenemen. En om klassiek af te sluiten: nu ik Peru en Bolivia heb gezien, weet ik hoe bevoorrecht ik ben dat ik in Nederland mag wonen. Zodra ik er over mopper, corrigeer mij maar. Er is volgens mij geen beter land, hoewel Turkije voor mij op een goeie tweede plek komt.
Bril
Wat een fantastische verhalen!!!!!
Ben stiekem wel een beetje jaloers op je hoor!!!!
Geniet ervan!!
Groetjes Petra (KCI)
P.s Petra! super leuk dat je mn blog ook volgt! hoop dat alles daar goed gaat!
liefs sarah
Gisteren veilig geland op Schiphol. Vlucht duurde krap twaalf uur. Vergeleken met de busreis naar Lima dus een makkie. Vlucht verliep heel rustig, KLM is prima maatschappij om mee te vliegen.
Op Schiphol direct ff Amy gebeld. Afgesproken dat ik zou bellen wanneer ik wist met welke trein ik naar Houten zou komen. Maar, in Utrecht op het station geen enkele mogelijkheid om te bellen, idem dito in Houten. Dus ff naar Jaap en Carola gelopen. Bij Jaap ff heerlijk een glas whisky gedronken en toen met Amy naar huis. Laura was er ook al. Cadeautjes vielen in goede aarde. Dank nog voor het meehelpen bij het uitzoeken ervan. Brengt me op mijn cadeautje aan jou, je armband. Hoe is het mogelijk dat jij je laat beroven. Je bent zo oppassend! Hoop dat ze door de bliksem op die armband wordt getroffen. ...-volk, kan alleen maar stelen en roven. En zeg niet dat ik ongelijk heb. Dat volk weet niet wat werken is, maar stelen en roven beheersen ze tot in alle finesses. Bah. In plaats dat ze de welvaart die toeristen brengen koesteren, bestelen ze die toeristen ook nog eens. Wat een kutvolk.
Hoop dat je gauw van je stijfheid door het paardrijden afbent.
Zit, na heerlijk al 2 x onder de douche te hebben gestaan, nu ff achter de pc om de eerste dingen te regelen. Waaronder dit contact met jou. Hoop binnenkort meer van je te lezen. Heb alles heel gezellig gevonden en heb, door jou, geen spijt van mijn reis door Peru en Bolivia. Maar, ben ook wel weer blij bij Amy en Laura te zijn. Niet verder vertellen, wordt ze nog lastiger door :-)
Hou van je,
Bril
Ja dat was niet echt leuk maar alles was weer lekker chaotisch schrijf ik later wel. nu in Salta , het regent net als vorige keer. Denk morgen naar Cordoba. Zit nu in een heerlijk hostel, afgelopen dagen met dezelfde mensen reizend doorgebracht erg leuk. lekker gekookt samen. dit hostel is fijn, schoon en goedkoop. fijn dat de kadoos in goede aarde zijn ontvangen en je lekker kon ontspannen. hoe was je eerste werkdag?? liefs sarah