Gelukkig nieuwjaar!

6 januari 2011 - Montevideo, Uruguay

 

Buenas Dias vanuit Montevideo, Uruguay!

Gelukkig nieuwjaar gewenst aan iedereen!!!

Vorige week woensdag ben ik na wat opstartprobleempjes (werd geweigerd op schiphol en na heel wat gedoe mocht ik mee) via Houston beland in Buenos Aires.

Supergaar van de reis maar te enthousiast om te slapen ben ik uren door de stad gaan rondlopen. Zonder kaart, heel objectief. Natuurlijk herkende ik plaatsen omdat ik er drie jaar geleden ook ben geweest, maar het gevoel was heerlijk. Gewoon rondlopen en kijken waar je uitkomt. Na een paar uur lopen had ik het plaza de Mayo gezien, waar de moeders elke woensdag hun verdwenen kinderen herdenken en protesteren, het roze huis (Evita-Balkon), een lange winkelstraat (avenida Florida) en de haven: Porto Madero. Ineens hoorde ik wat knallen en zag mensen protesteren. Uiteraard ben ik er midden tussen gaan staan, nu ik er toch ben.. Het ging om hetzelfde als wat telkens in het nieuws is. De immigranten protesteren voor een betere toekomst. Voornameijk immigranten uit Bolivia en Peru. Zij willen betere omstandigheden, een woning en werk. Natuurlijk werkt dat niet zo en zien de Portenos, inwoners van Buenos Aires ze als een doorn in het oog.

Toen ik moe maar voldaan mijn bed in wilde duiken werd ik overgehaald door de Braziliaanse meiden in mijn kamer om wat te gaan drinken. Dat werd feesten tot half zeven s´ochtends. Om tien uur werd ik wakker geschreeuwd. Brazilianen slapen niet. Of amper, een paar korte dutjes is genoeg..

Hierna naar een park gegaan en naar het planetarium (wat trouwens dicht was) S´avonds weer wat gegeten en gedronken in een typisch Argentijns restaurant. Telkens meer leuke mensen ontmoet, uit Canada, Agentinie, Brazilie, wenig Nederlanders trouwens :)

Samen met wat meiden naar de wijk Caminito gegaan. Een super toeristische wijk, met gekleurde huizen en tango op straat in de wijk Boca. Toen we verder wilden rondlopen werden we tegen gehouden door een man die zei dat we net een foute wijk in wilden lopen. Na een tip op een geweldig tuinterras beland waar we heerlijk hebben gegeten met tango muziek op de achtergrond. Grappig detail dat het dezelfde muziek was die na drie maanden werken in Gauchos een beetje mijn neus uitkwam en nu volledig tot zijn recht kwam.

Oud en nieuw gevierd in het hostel door eerst champagne in te slaan in de supermarkt. Moet Chandon is hier trouwens omgerekend tien euro. Maar de wijn blijft goedkoper dan kattevoer :)     Na een heerlijke steak en feesten naar een club gegaan waar het natuurlijk overcrouded was. Argentijnse mannen zijn trouwens erg enthousiast met het benaderen van vrouwen. Ook al roep je keihard nee, vragen ze toch met een smile waarom niet.. Opgeven kennen ze niet. Een taxi aanhouden was natuurlijk een drama, net als op de heenweg. He begon met subtiel zwaaien met de hand tot het ombeschaamd in de strijd gooien van, nou ja, vanalles. Hilarisch, er waren een paar boyscouts gestrand die naar Londen moesten en toch maar oud en nieuw gingen vieren die hun survivaltechnieken erop los lieten.- Van oerkreten tot wild springen op de weg. Ik geef toe dat ik het geen twee dagen zou redden in de bush of een kampvuur kan maken zonder aansteker, maar overleven in de stad is echt meer aan mij toevertrouwd.

Na oud en nieuw een luilak-dag gehad, met de nodige wijn en drie vage films was het de dag erna toch echt tijd voor actie. In de wijk Recoleta hebben we de zondagmarkt bezocht, onwijs veel stalletjes met troep maar overal muziek, eten en ook lederwaren, schilderijen, gave tassen,etc.-

Ergens tussendoor (totaal geen tijdsbesef meer) zijn we naar de Dakar rally geweest. De opening dan, wat middenin de stad op de avenida Julio was, de grootste, athans, breedste straat ter wereld- Oversteken hier is ook een soort verpakte zelfmoordpoging. Ze hebben soms een stoplicht anders moet je gewoon letten op de rijrichtingen, gokken en hard rennen. Ja, ze hebben voetpaden, maar het recht van de snelste geld toch echt hier. Ook hebben ze een stoplicht die of rood is, of oranje. Rood betekend dat de auto´s je keihard voorbijvliegen (wat nou 50 in Rotterdam) en oranje betekend dat je als je geluk hebt kan oversteken, maar er toch autos de bocht om vliegen-. Terug naar de Rally. We zagen quads voorbij komen, motoren en dat was het wel ongeveer, want het was gruwelijk heet in de volle zon. Gevlucht naar een van de weinige open restaurants en daar de meest walgelijke maaltijd van mijn leven gegeten. Iedereen zijn eten was vies. het rook al vies, zag er ranzig uit en smaakte naar kattevoer. De bediening is hier verbazingwekkend ombeschoft op sommige plekken. Ze staan rustig aan je tafel te schreeuwen, terwijl zij een fout hebben gemaakt en komen dan nog even om fooi vragen. Maar er zaten ook geweldig lieve en aardige mensen bij. Mensen uit Argentinie zijn heel open, makkelijk te benaderen en altijd in voor een praatje. Ze zijn behulpzaam, trots en meestal goedgekleed. Heb op die manier uren doorgebrcht met dogwalkers in een park. Ik liep door een park en zag iemand met mer dan 20 honden lopen en uitlaten. Na een knuffelsessie (ja met de honden) weer weggegaan.

Besloten om een dag langer te blijven omdat het te gezelig was en het Cementario bezocht. Oftewel het kerkhof. Het leek wel een dorp! Gigantisch groot, grote gebouwen die leken op huizen met straten, beelden, sommige hadden zelfs een trap binnenin het huisje, of een altaar.- S´avonds naar de battle of the drums gegaan, een undergroundparty. Erg gaaf. Anne, dit had je geweldig gevonden!! Een groot leegstaand pand me buitenterrein wat een soort festivalterrein moest voorstellen. Opzwepende muziek, getrommel en gezang, superheet en bezweet iedereen ging uit zijn dak echt fantastich.- Hierna nog een dag gebleven. Toen naar Palermo gegaan, een posh wijk met veel kroegen, discotheken en de racebaan, waar we dit keer niet geweest zijn.

Gisteren na 2,5 uur slapen (we gingen nog even wat drinken..) met de ferry naar Uruguay gegaan waar ik me nu dus bevind. Colonia del Sacramento was de aankomstplaats, waar ik mijn inmiddels 100 kilo aanvoelende backpack heb vervloekt en achtergelaten (voor een uur of drie bij een restaurant) en ben gaan rondlopen. Overal oldtimers, pijnbomen, zangvogels, haventjes, gekleurde huizen, een vuurtoren en mooie Portugees aandoende straatjes. Met de bus verder naar Montevideo waar ik na een ruzie met de taxichauffeur (hij wilde meer geld, politie bellen etc) aankwam bij mijn hostel en het kreng (backpack) twee trappen op kon sleuren. Taxi ritten zjn hier trouwens een heel avontuur. De ene taxi begeeft het bijna, de andere chauffeur probeert mensen aan te rijden, omdat hij dat nodig vond (hij heeft echt iemand geraakt, wij allemaal schreeuwen, die man lachen, die gast op de auto slaan, bizar). De andere chauffeur was zo enthousiast de tourguide aan het uithangen, ondertussen wijzend, zelf uit het raam kijken en Chu-chu roepen, meezingend met de radio, waarbij hij zijn handen in de lucht gooide en de auto alle kanten op gng. Pffff.

Genoeg geouwehoerd. Nu nog even door Montevideo heen racen. De receptionist vertelde me net dat het vrij gevaarlijk is, maar niet overal.. goh, wat een opluchting.. Straks met de bus naar Punta del Este waar ik een kennis uit Rotterdam ga opzoeken.

Tot gauw,

Liefs sarah,-

13 Reacties

  1. Bril:
    7 januari 2011
    Ha meissie,

    Zo, je bent er ff voor gaan zitten. Dank zij jouw uitvoerig verslag en google kan ik goed volgen wat je waar meemaakt. Leuk om te lezen.

    Wat een stad, dat Buenos Aires. Niks voor mij, hoewel...
    En verkeerde wijken inlopen, ach. weet je nog. Istanbul. Wij gewoon lopen en na afloop ongevraagd advies krijgen om niet naar de wijk te gaan waar we net vandaan kwamen. Levensgevaarlijk 's-avonds voor toeristen. Niks van gemerkt. Gelukkig maar.

    Wat mij wel wat lijkt is Punta del Este. Heb heel mooie plaatjes via google gezien. Prachtige gebouwen, veel en mooie stranden. Lijkt mij wel uit te houden. zeker wanneer ik naar buiten kijk. Grauw, mist, koud.

    Wat is je volgende reisdoel?

    Hier is alles ok. Heel gezellig, Hakan is in alle opzichten een goeie gast. Veel dingen met hem wezen bekijken. Maar, zoals je in dit jaargetij kunt verwachten, het is berekoud. We waren naar het sluizencomplex bij Amerongen geweest. Hakan wilde graag filmen hoe de schepen via die sluizen het hoogteverschil in water kunnen overbruggen. Ging in het begin goed. Voorste sluis dicht, schepen er in, achterste sluis ook dicht, water werd via de voorste ingelaten. Dat proces duurt gauw een half uur. Het was beneden nul en er stond een flinke wind. Je raadt het al. KOUOUOUOUOD. En, toen bijna de voorste sluizen open zouden gaan liet de accu, zoals dat Hakan wel vaker overkomt :-) in de steek. Ik heb hem gezegd dat hij zelf maar teruggaat om alsnog dat laatste stuk te filmen.

    Morgen waarschijnlijk naar de Zwarte Markt in Beverwijk en zondag, wanneer Serdar dat goed heeft geregeld, naar kookles bij Selina.

    Hou je haaks, en niet vergeten: ik hou van je.

    Bril
  2. Danny:
    7 januari 2011
    Hey, je hebt ook de dogwalkers gezien!! Haha. Bizarre verschijnsel toch? Je foto's en verhaal zijn voor mij een groot feest van herkenning. Iedere plek die je beschrijft kan ik zo voor me halen uit mijn herinnering.
    En Oh ja... de taxi's in Rio zijn nog veel gekker: Met 100km p/u door de stad scheuren, afsnijden, rechts inhalen. Leek wel een James Bond achtervolging, maar erg leuk om mee te maken :-)
  3. Bril:
    7 januari 2011
    Huh? Foto's? Kijk ik verkeerd. Ik zie alleen die ene foto uit, ik dacht, Denemarken?
  4. laura en hakan:
    7 januari 2011
    Ha Pierewiet,

    Tsjee zeg je zult de blaren wel op je vingers hebben staan van dat hele verhaal dat je geschreven hebt. super leuk om alles te lezen wat je allemaal meemaakt en hebt gedaan en gaat doen.
    op die manier zijn we toch een beetje bij je.

    hakan moest lachen toen ik hem vertelde over de taxichauffeur waar je keet mee hebt gehad...ach ja zei ik,dat is niet met de 1e taxichauffeur toch. deze kun je ook wel aan toch?!
    lachen hoor ik zie het ook al helemaal voor me..

    hier gaat alles zijn gangetje.eerste werkweek is voorbij en het is nu lekker weekend.
    dus we gaan leuke dingen doen maar het hangt er wel vanaf hoe amy en bril zich voelen want het lijkt hier af en toe net pieter buren. net een stel zeehonden die op de bank zitten te blaffen.
    maar wel sneu,maar maak je geen zorgen. ik hou ze in de gaten!

    Waar kan ik je foto's vinden? heb bij je foto's gekeken maar ik zie alleen die met de graffiti...
    Nou pas goed opjezelf! Niet teveel ruzie maken met de taxichauffeurs he!

    Dikke kus xl en van hakan natuurlijk ook
  5. frits en Hanasje:
    8 januari 2011
    Lieve Saar, Wat kan jij dat toch goed, een verslag maken. Wij maken het helemaal mee. Wat een verhaal van die taxichauffeur; wat een debiel! Misdadig!
    En wat fijnj, dat jllie werden tegen gehouden, toen jullie een foute wijk in wilden lopen.
    Was het gezellig bij je kennis in Punta del Este? Nog eel dingen gedaan? Wat een vraag! Jij doet altijd dingen
    en jij weet er een heel boek over te schrijven. Ik wou, dat ik die gave had.
    Gisteren de mailing eruit gegooid voor 16 januari; dan spelen we in Café Miltenburg in Bilthoven en de verschillende agenda's geïnformeerd.
    Frits zit te oefenen in de garage. Ik ga ook ff spelen; eindelijk weer bij stem; heeft 2 maanden geduurd.
    De sneeuw is hier weggeregend. Heel prettig. 't Was bij
    ons in de straat tot eergisteren, een ijsbaan.
    Lieve schat, geniet maar lekker! Heel veel liefs,
    Frits en Hansje.
  6. jaap en dineke:
    9 januari 2011
    Hoi Saar,

    Blij dat het goed gaat en dat je zo geniet.
    Hier in Holland is het maar koud.
    Ik vind het erg leuk om je verhalen te lezen. Zulke uitgebreide verhalen maken heb je denk ik van mij. Vroeger op school had ik altijd de grootste en beste opstellen. Heerlijk om te doen.
    Vrijdag is Jaap 65 geworden. We hadden ca. 45 man visite,, Wel druk hoor. Maar hij vond het erg gezelling en dat was de bedoeling.
    Wacht maar weer op je volgende verslag.
    Doe wel voorzichtig hoor, grote waaghals die je bent.
    Je zou een kind van Jaap kunnen zij n, die is ook zo driest.
    Groeten van je oude, bijjna 65/jarige tante en Jaap natuurlijk.
    Dikke kus, Dineke
  7. saar:
    9 januari 2011
    Gefeliciteerd met Jaap! Het klonk gezellig met zoveel visite. Hier alles goed later een langer bericht. Net terug uit Uruguay. Was geweldig.
    Liefs aan allemaal.- xxs
  8. Bril:
    12 januari 2011
    Hé meissie,

    Heb je Maradonna nog gezien? Las dat hij ook in Punta del Este was. Of was dat/hij de reden dat jij er was :_)

    Weer in Buenos Aires. Nou, ben benieuwd je uitgebreidere bericht over Uruguay te lezen.

    Hier is alles ok. Zitten in een hittegolf. 9 graden. Mogen dus ff niet mopperen.

    Zoals je weet beleven wij niks, vandaar dat ik kort kan zijn. Met allemaal alles ok, Hakan vermaakt zich ook nog opperbest maar is volgens mij net zoals jij bent. Dit weer, jazeker het regent, houdt hem toch wat meer aan huis. En dan lijkt hij wel een getergde tijger. Hij is gewoon een buitenmens, iemand die gewoon is op straat te leven. Ja en dan is Nederland zeker geen Turkije. Ik snap hem wel.

    Nou, hoop gauw van je te lezen. En foto's te zien.

    Doei lieverd,

    Bril
  9. frits en Hanasje:
    12 januari 2011
    Ha die Saar,

    Ik had je een heel verhaal gestuurd, dacht ik, maar 't ís weg. Dit is al de tweede keer.

    Iedere ochtend wordt ik blij wakker met het vooruitzicht
    van die goddelijke koffie. Eén druk op de knop en je bent in Italië. De enig vergelijkbare kwaliteit is ?????
    jij weet het, die Frits z'n zusje Joan heeft. Alleen is
    dat apparaat van haar veel bewerkelijker
    Ik type wat onhandig want bij het snijden van een appel kreeg ik eeb flinke jaap in m'n duim; gelukkig niet m'n
    grijphand; dat is nogal akelig als je de snaren pakt.

    Op de terugweg uit Breda langs Bilthoven gereden en volgehangen met flyers voor café van Miltenburg; daar zitten we zondag. En we proberen weer een volel bak te
    krijgen.

    Vergat je te schrijven dat Frits z'n haar in de hens ging, toen wij 1 januari bij Sylvia speelden.
    Hij deed een nieuw schijfje in de minidiscplayer, lette
    niet op de kaars, die erachter stond en opeens zag ik
    hem hard op zijn hoofd slaan en er kwam allemaal rook
    uit zijn haar. Je schrikt maar kan een lach toch niet
    onderdrukken. 't Was niet erg. Wat verschroeide krulletjes op z'n voorhoofd.

    Lieve Sara, we schrijven gauw weer, al zijj de verhalen minder spannend dan die van jou.

    Gisteren werd aan particulieren verzocht om gewonden zelf, indien nodig, naar het ziekenhuis te brengen.
    Alle ambulances waren in gebruik. Er was plotselinge
    gladheid (de vorst zat nog steving in de grond) en een gigantisch aantal aanrijdingen.

    Dikke knuffel van ons.

    Frits en Hansje.
  10. Oma Henken:
    13 januari 2011
    Hoi Saartje, leuk om even wat van je gelezen te hebben, met mij gaat het goed! En met jou ook lees ik. Waar ga je morgen naartoe en kun je ook wat foto's plaatsen?

    Groetjes van oma (vanaf de iPad van Derrik).
  11. kells:
    14 januari 2011
    Ik wacht op de andere verhalen!!!

    xxxxxxxx
  12. Pim:
    14 januari 2011
    Heey Saar!

    Jemig, jou stadssurvival klinkt echt heel goed. Beetje dezelfde tactieken als in het wild lijkt het af en toe wel. Daar eten ze ook ranzig ;)

    Hopelijk gaat alles nog goed en lig je een beetje op schema met je reis! Echt heel gaaf om je verhalen te lezen!!

    Heel veel plezier!
  13. laura en hakan:
    16 januari 2011
    lieve pie

    even een berichtje van je moedertje (getypt door laura)
    ik moet elke dag even aan je denken. ook al geloof je het niet...
    wat beleef jij allemaal avonturen!
    bril verheugt zich er ook heel erg op om naar Peru te komen en is allemaal boekjes aan het lezen.
    wij beleven niet zoveel,alles gaat zijn gangetje.
    hakan is weer veilig thuis.
    wij hebben onze vakantie geboekt. van 21 mei t/m 5 juni.dineke en jaap vliegen 31 mei naar turkije en zitten dan in hetzelfde hotel dus dat is erg gezellig.

    ik wens je nog heel veel plezier en pas goed op jezelf!
    ik hou van jou
    kus Amy